Netykieta

W Internecie początkowo nie obowiązywały żadne nakazy i zakazy, ale nie oznaczało to, że wszystko było dozwolone a przynajmniej mile widziane. Sami użytkownicy Internetu wypracowali zasady, znane pod nazwą netykiety (ang. net - sieć; ang. ethics, gr. ethikos - etyka) i dotyczące zachowania się w sieci. Ich celem jest usprawnienie wymiany i korzystania z informacji w Internecie oraz pomoc, zwłaszcza początkującym użytkownikom, w bezkonfliktowym poznawaniu tajników tej sieci.

Wysyłaj listy krótkie, zwięzłe i na temat.
Jeśli chciałbyś napisać bardzo długi list lub poruszyć w nim klika tematów, podziel swoją wiadomość na kilka mniejszych.
Jeśli odpowiadasz na list innego użytkownika Internetu, cytuj w swojej odpowiedzi tylko naprawdę niezbędne fragmenty jego listu a pozostałe usuń ze swej odpowiedzi.
Jeśli przesyłasz jakiekolwiek obce informacje, podawaj zawsze ich źródło bądź referencje od innych osób.
Używaj dużych liter w tekście tylko wtedy, gdy chcesz podkreślić jakiś ważny punkt lub wyróżnić nagłówek. Całe zdania pisane w listach dużymi literami oznaczają podniesiony głos (krzyk) nadawcy listu.
Przekazując dalej list innej osoby (ang. forward) zawsze zapytaj o jej zgodę.
Na końcu każdej przesyłki, w tzw. stopce, podawaj w kilku linijkach tekstu podstawowe dane na temat własnej osoby, tj. imię, nazwisko, adres własnej skrzynki i strony WWW.
Nie używaj skrzynek pocztowych zainstalowanych na uczelniach do celów handlowych i prywatnych.
Nie wysyłaj informacji o charakterze komercyjnym (np. reklam) do innych użytkowników, jeśli wyraźnie Cię o to nie poproszą. Niechciane listy o charakterze komercyjnym są określane mianem spamu i bardzo źle przyjmowane przez użytkowników Internetu.
Nie wysyłaj razem ze swym listem dużych prac tekstowych, zdjęć bądź innych plików zajmujących znaczne ilości miejsca na dysku. Łatwiej jest zainstalować je na stronie WWW i podać zainteresowanej osobie sam adres tych zasobów w sieci. Jeśli musisz do korespondencji dołączyć kilka plików, wyślij je w osobnych przesyłkach.

Czytając listy od znajomych i przyjaciół w Internecie (zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych i państw Europy Zachodniej) lub biorąc udział w bezpośrednich rozmowach w sieci (np. podczas sesji IRC) często napotkamy akronimy, czyli zestawienia literowe będące skrótami potocznych, utartych wyrażeń, takie jak np. AFAIK (ang. as far as I know) - o ile wiem, BTW (ang. by the way) - przy okazji, IMO (ang. in my opinion) - moim zdaniem.

Ich stosowanie nie zawsze jest dowodem lenistwa nadawcy. Używanie bowiem ogólnie przyjętych i zrozumiałych dla odbiorcy skrótów przyspiesza przesłanie wiadomości oraz pozwala, poprzez ograniczenie wielkości informacji, na zmniejszenie ruchu generowanego w Internecie.

Innym zjawiskiem spotykanym w przesyłkach poczty elektronicznej są tzw. śmieszki lub buźki (ang. smileys). Są to znaczki ułożone z liter oraz innych znaków (np. kropek, przecinków, dwukropków), służące do wyrażania nastrojów, uczuć i emocji. W czasie słownej rozmowy z drugą osobą możemy bowiem przekazywać swoje uczucia i emocje także w sposób niewerbalny, np. mimiką twarzy, intonacją głosu, gestykulacją. W liście zaś mamy do swojej dyspozycji jedynie znaki pisane na klawiaturze.

Aby zrozumieć śmieszki należy obrócić głowę w lewo (o kąt 90 stopni). Np. znak :-) po przekręceniu głowy będziemy mogli odczytać jako uśmiechniętą twarz, oznaczającą pogodny i życzliwy nastrój nadawcy wiadomości.